ഒരു നൊമ്പരമാമെന് കനവുമായി
വിങ്ങുമാ കനവിന് കനല്തരികള്
എരിഞ്ഞിടുന്നേന് നെഞ്ചില് കിടന്ന്
ഓരോ ചുവടിനും താളമായി
എന് പഴയ ചിലമ്പ് കിലുങ്ങിടുന്നു
ആത്മാവിന് പാത കടന്നപ്പുറം
ഒരു തീര്ഥയാത്രയില് ഞാനെത്തുമെങ്കിലും
എന്തിനായ് സ്വപ്നമെന് മിഴികളില്
കണ്ണീര് കണം തെളിച്ചു ?
മായാതിരുന്നോരാ നൊമ്പരം
പിരിയാന് മടിച്ചൊരു ചിരി പൊഴിച്ചു
ശബ്ദം മുഴങ്ങിയില്ലാ വഴിയില്
ശബ്ദിക്കുവാന് എന് നിഴലും മടിച്ചു
പാത കഴിയാന് കാത്തു നിന്നെന്
പാതി തളര്ന്ന ഹൃദയമന്നും !
No comments:
Post a Comment