ഇല പൊഴിക്കുന്ന ശിശിരത്തിലാണ്
നീ എന്നിലൊരു സൌഹൃദ പൂക്കണിയായത്‌
ഇതേ ഹിമാവസരങ്ങളിലാണ്‌
നീ എന്നിലൊരു
നീ എന്നിലൊരു
കുളിര്‍ മഞ്ഞു കണമായി
ഉഷ്മള സ്മൃതികള്‍ ഒരുക്കി അണഞ്ഞതും.
കാതങ്ങള്‍ക്കകലെ നിന്‍ വാക്കുകളില്‍
സൌഹൃദം ഉണര്‍ന്നതും
വിരല്‍തുമ്പില്‍ നിന്നൊഴുകിയിറങ്ങുന്ന
അക്ഷരങ്ങളാല്‍
അപരിചിതര്‍ നാം പരിചിതരായതും
ഇതേ ഹിമവാസരങ്ങളിലാണ്
വിരല്‍തുമ്പില്‍ നിന്നൊഴുകിയിറങ്ങുന്ന
അക്ഷരങ്ങളാല്‍
അപരിചിതര്‍ നാം പരിചിതരായതും
ഇതേ ഹിമവാസരങ്ങളിലാണ്
മൊഴികള്‍ കോര്ത്തെന്നരികില്‍ നീ
എത്താത്ത പുലര്‍വേളകള്‍
ബോധമണ്ടലത്തില്‍ ശിശിര നോവുണര്ത്തുമ്പോള്‍
മറവിയുടെ സ്ഫുരനങ്ങലെല്‍ക്കാതെ
കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്നു ഞാന്‍
നിന്നെയും ,നിന്റെ സൌഹൃദത്തെയും !
സമയവും ഋതുക്കളും ....നിശ്ചലമാകുന്നു .... ഇരവും പകലും ഒഴിഞ്ഞു നില്‍കുന്നു...... ഈ സൌഹൃദ പൂനിലാവില്‍ ഒഴുകി നടക്കാനും... മുങ്ങിയുറങ്ങാനും... എന്ത് സുകൃതം ചെയിതു ഞാന്‍.....
ReplyDeleteജന്മാന്തരങ്ങളോളം വാടാതെ നിലക്കട്ടെ ഈ സൌഹൃദം.....
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം
ദീപ്
ഡാ നിനക്ക് വേറെ പണിയില്ലേ? എപ്പോ നോക്കിയാലും ബ്ലോഗിന് മാറ്റങ്ങള്‍ തന്നെ!!!!!!! എന്തായാലും എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു!!!!! നന്നായിട്ടുണ്ട്...... കൊള്ളാം..... കുറച്ചു കൂടി നന്നാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുക!!!!!
ReplyDeletenice one :)
ReplyDeleteനേരിട്ട് കാണാത്ത കൂട്ടുകാരായിരിക്കും ചിലപ്പോള്‍ ആത്മാവിനെക്കള്‍ സുന്ദരം! അതിനാലായിരിക്കണം ഞാന്‍ നിന്റെ സൗഹൃദം ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് !
ReplyDeleteThanks my dear friends
KULIR MANJU KANMAAY USHMALA SNRITHIKAL ORUKKI ANANJATHUM.... ORU VIRODHABHASAM ILLE...
ReplyDelete.....................,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ReplyDelete